De bronnen van de Vecht ontspringen uit de breuklijnen van de kalksteen formaties van het Munsterland als kleine wellen en vormen gezamenlijk de eerste stroom die 167km stroomafwaarts samenvloeit met het Zwarte Water. Eeuwenlang is de Vecht de belangrijkste levensader voor de gebieden waar ze doorheen snijdt. Wegen, kanalen, spoorlijnen hebben niet alleen de functie van de rivier overgenomen, ze hebben ons perspectief van de rivierloop verknipt. Het bewustzijn van de Vecht als een rivier met een begin en een eind, waar geologische, geografische en culturele overeenkomsten bestaan is verwatert. De vanzelfsprekende samenhang die in het verleden werd ervaren, gedeeld en uitgewisseld door schippers, reizigers, boeren en bewoners is verwenen. Hiermee zijn de kern kwaliteiten van het Vechtdal verdwenen en uit het collectieve bewustzijn van de bewoners gewist. De herwaardering van het Vechtdal van bron tot monding creeert een kader voor elke unieke plek langs de rivier waar samenhang en onderscheid de dragers zijn in het verhaal van de plek .